KOLEKSİYON ADI:
David Rumsey Tarihi Harita Koleksiyonu
Yazar:
Zekâ, Frederick de (1629-1706)
Tarih:
1690
Kısa başlık:
Orientalior districtus Maris Mediterranei Apud Fred. de Wit. | t'Ooster gedeelte van de Middelandse Zee.
Yayımcı:
Frederic M. DeWit
Yayıncı Konumu:
Amsterdam
Tip:
Grafik Haritası
Nesne Yüksekliği cm:
49
Nesne Genişliği cm:
57
Referans:
Carhart C20.3 yaklaşık. 1689-90
Ülke:
İtalya
Ülke:
Yunanistan
Ülke:
Türkiye
Ülke:
Mısır
Bölge:
Akdeniz Sae
Tam ünvan:
Doğu bölgesi Maris Mediterranei Apud Fred. de Wit. | t'Ooster, Middelandse Zee'ye gitti.
Liste No:
15889.023
Sayfa numarası:
14
Seri Numarası:
23
Yayın Yazarı:
Zekâ, Frederick de (1629-1706)
Yayınlanma Tarihi:
1690
Yayın Başlığı:
(Orbis maritimus ofte Zee Atlas)
Yayın Referansı:
George Carhart, Frederick de Wit ve İlk Kısa Referans Atlası, sayfa 169, vb.
Yayın Notu:
Nadiren Görülen Grisaille Renk Şemasını Kullanan Yakışıklı, Güzel Renkli Bir Örnek Frederick de Wit tarafından 1690 civarında Amsterdam'da üretilen bu deniz atlası, alışılmadık desenlere sahip 27 çift sayfalı oyulmuş haritadan oluşan, 17. yüzyılın sonlarına ait Hollanda haritacılığının güzel bir örneğidir. ve çekici orijinal el rengi.Çift yarım küre dünya haritası (Nova Totius Terrarum Orbis Tabula, ex officina F. de Wit., Shirley 444) ve katlanabilir büyük bir Avrupa haritası (Totius Europae Littora Novissme edita...), Atlas, çok önemli bir keşif ve kolonizasyon döneminde anlaşıldığı şekliyle dünya denizlerinin ve kıtalarının ayrıntılı bir temsilini sağlar.Frederick de Wit, 17. yüzyılın ikinci yarısının önde gelen harita yayıncılarından biri olarak tanınmaktadır ve eserleri, üstün başarılarından dolayı ödüllendirilmiştir. netlik, ayrıntı ve estetik çekicilik. Bu, De Wit'in deniz atlasının nadir, ayrı bir sayısıdır ve genellikle daha büyük atlas derlemelerinin bir parçası olarak karşımıza çıkar. Atlas, Johannes van Keulen'in "Zee-Fakkel" adlı eserinden alegorik olarak oyulmuş bir ön parça içerir ve tamamlanır. Muhtemelen özel bir koleksiyoncu için erken bir tarihte eklenen altı yaprak metinden oluşuyor. Atlasın bu örneği için renk uzmanı, "grisaille" adı verilen alışılmadık bir sanatsal renklendirme stili kullandı. Haritanın coğrafi özellikleri dönemin geleneksel şemasında renklendirilirken, kartuşlar grisaille tarzında, mavi-griler ve altın tonları kullanılarak yapılmıştır. Geleneksel olarak grisaille kullanımı, orta çağdan Rönesans'a kadar sanatçıların ton ve doku konusundaki ustalığını sergiliyordu. Bu tekniğin en eski örnekleri arasında, 1304 civarında Padua'daki Scrovegni Şapeli'ndeki fresklerinin alt sıralarında grisaille kullanan Giotto di Bondone'un çalışması yer alır. Bu teknik, ortaçağ sanatının düz üsluplarından bir ayrılışı işaret ediyordu ve İtalyan Rönesansı. 15. yüzyılda Robert Campin ve Jan van Eyck gibi Erken Hollandalı ressamlar, heykel görünümünü taklit etmenin bir yolu olarak Ghent Altarpiece'de görüldüğü gibi triptik kanatların dış cephesinde grisaille'i kullandılar. Jean Pucelle ve Matthew Paris gibi el yazması tezhipçileri de grisaille'den yararlandı. Sınırlı renklere sahip kalem ve yıkama el yazmaları üzerindeki çalışmaları, metinlerin altını çizdi ve dramatik derinlik kattı. Rönesans dönemi, Andrea Mantegna ve Polidoro da Caravaggio'nun klasik heykelleri ve Roma resimlerini taklit etmek için grisaille'i benimseyerek dönemin klasik canlanmasına uyum sağladığını gördü. Bu tarz, 16. ve 17. yüzyılda Martin Heemskerck, Yaşlı Pieter Brueghel, Hendrik Goltzius, Adriaen van de Venne gibi Hollandalı sanatçılar ile Rembrandt ve Jan van Goyen çevresi tarafından kullanıldı. Sistine Şapeli'nin tavan fresklerinin bazı bölümleri ve Antonio Verrio'nun Hampton Court'taki büyük merdiven üzerindeki çalışması, Barok dönemde grisaille kullanımının dikkate değer örnekleridir. Haritanın kartografik özelliklerini vurgulamanın bir yolu olarak,genel etki oldukça çekici ve bu nadir (benzersiz olmasa da) yaklaşımın daha ayrıntılı bir incelemesi, Hollanda'nın Altın Çağı harita renklendirmesinin yıllıklarına aittir. Bu gelenek bazen Andreas Cellarius'un Harmonia Macrocosmica'sının daha ince renklendirmesiyle ilişkilendirilir ve bunun daha az rafine edilmiş bir versiyonu sıklıkla aynı kitabın Valk & Schenk baskısında görülür. Folyo. 17. veya 18. yüzyıla ait tam benekli dana, omurgası yaldızlı kurallarla bölmelere bölünmüş. Van Keulen firmasının harita kitabından oyulmuş alegorik başlık ve metin. 27 gravürlü harita (26'sı De Wit tarafından ve 1'i Nicolas Visscher II tarafından) hepsi güzel orijinal el renginde, kartuşlar grisaille'ın çeşitli tonlarında renklendirilmiş, şehirler altınla süslenmiş. De Wit (1629 civarı-1706), Gouda'da doğan ancak Amsterdam'da çalışıp ölen bir haritacı ve haritacıydı. 1648'de şehre taşınarak Üç Yengeç adıyla bir matbaa açtı; daha sonra dükkanının adını The White Chart olarak değiştirdi. 1660'lardan itibaren çeşitli haritaların yer aldığı atlaslar yayınladı; kendisi en çok bu atlaslar ve Hollanda şehir haritalarıyla tanınır. Frederik'in 1706'daki ölümünden sonra eşi Maria, dükkânı satmadan önce dört yıl boyunca işletti. Oğulları Franciscus borsa tüccarıydı ve harita dükkanıyla hiç ilgilenmiyordu. De Wit hisselerini nakde çevirmek için yapılan müzayedede plakaların çoğu Pieter Mortier'e gitti; bu şirketin firması daha sonra on sekizinci yüzyılın en büyük haritacılık şirketlerinden biri olan Covens & Mortier haline geldi.18. yüzyılın en büyük haritacılık evlerinden biri.18. yüzyılın en büyük haritacılık evlerinden biri.
Yayın Listesi No:
15889.000
Bar Türü:
Grafik Atlası
Bar Haritaları:
27
Pub Yüksekliği cm:
55
Pub Genişliği cm:
35
Resim No:
15889023.jp2
1'i indirin:
2'yi indirin:
Yazarlar:
Zekâ, Frederick de (1629-1706)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder